Nevenfuncties betaald:
- Accountmanager bedrijven en adviseur economie gemeente Maasdriel

Nevenfuncties onbetaald:
- vice voorzitter T.S.V. Theole

Mijn naam is Abdel Saddiki, getrouwd en de trotse vader van vier prachtige kinderen. In 1987 verliet ik Marokko op tienjarige leeftijd. Jaren daarvoor had mijn vader in Nederland al werk gevonden als gastarbeider, zo heette dat toen nog. Eerst deed hij zwaar en vuil werk in de metaalindustrie. Later werkte hij bij jamfabriek De Betuwe. Hij zei tegen ons: “Zorg dat je verder komt dan ik, ontwikkel jezelf en volg een opleiding.” Ik heb zijn advies opgevolgd door achtereenvolgens MAVO-, MBO- en uiteindelijk HBO-onderwijs te volgen. De verheffing in de praktijk.

In het dagelijks leven ben ik general manager bij een reclamebedrijf. Omdat ik vind dat iedereen de kans moet krijgen om passend werk te vinden, zet ik me daarbij al jaren in voor mensen die moelijker aan een baan komen. Op dit moment is 20% van onze werkplekken vervuld door medewerkers met een beperking. Daar ben ik trots op. Ik wissel onze positieve ervaringen ook uit met verschillende gemeentes en organisaties, en help waar ik kan.

Naast mijn werk ben ik niet iemand die makkelijk stil zit. Twee jaar geleden benaderde de toenmalige voorzitter van de voetbalvereniging Theole mij om bestuurslid te worden. Hoewel ik al druk ben met mijn werk, de gemeenteraad en mijn gezin, vond ik de argumenten om dit wel te doen zwaarder wegen dan de nadelen. Het is een verrijking om te zien met hoeveel enthousiasme onze vrijwilligers zich inzetten om te zorgen dat het balletje kan rollen. Het geeft enorm veel energie om al die voetballers, van de mini’s tot de veteranen, met zoveel plezier te zien spelen. Het is geweldig om daaraan een steentje te mogen bijdragen.

Ik wil graag voor een derde termijn de gemeenteraad in, omdat ik het raadswerk leuk en eervol blijf vinden. Van huis uit heb ik meegekregen dat de maatschappij je veel te bieden heeft en je daar ook iets voor moet teruggeven. Het doet mij goed om als raadslid verbindingen te leggen tussen de inwoners en de gemeente. Veel van mijn informatie haal ik dan ook niet van het gemeentehuis, maar vind ik op straat, bij organisaties en bij inwoners. We moeten van elkaars kennis gebruik maken; dat versterkt ons. Mijn grootste drijfveer daarbij is solidariteit: ik vind dat we er met elkaar voor moeten zorgen dat iedereen een waardig bestaan heeft en houdt. Elk op eigen wijze en met eigen verantwoordelijkheden. Ik kijk er dan ook naar uit om deze ingeslagen weg te vervolgen en nieuwe paden te ontdekken.